Stephan Wetzels
Denken en Zijn

De geloofwaardigheid van Angela de Jong. Of: de ondergang van een tv-recensent

Print Friendly, PDF & Email

De geloofwaardigheid van Angela de Jong
Of: de ondergang van een tv-recensent

Recensenten zijn er op alle denkbare terreinen. De literair recensent, de culinaire recensent, de techniek recensent, de theater recensent; je struikelt erover in onze mediacratie waarin alles altijd beoordeeld moet worden en zovelen op zoek zijn naar een bevestiging van hun mening, of juist een steuntje in de rug nodig hebben om een ‘eigen’ mening te kunnen vormen.

Maar hoeveel verschillende recensenten er ook zijn, één ding hebben ze gemeenschappelijk: recenseren vereist geen enkel bijzonder talent. Natuurlijk is enige kennis van zaken prettig en een redelijke pen noodzakelijk, maar bijzondere talenten zijn dat niet. Kritiek leveren is geen kunst, het is veelal de uitweg wanneer iemand tot de conclusie is gekomen dat het beheersen van een echte kunst er gewoon niet inzit.

Toch is er zelfs een gradatie binnen de recensenten, zoals dat binnen iedere beroepsgroep het geval is. Zo zijn de maatschappijleraar en de gymnastiekdocent de lachertjes van het onderwijs en de bedrijfsarts en consultatiearts mislukt in de geneeskunde om wat voorbeelden te noemen. Nuttig, maar niet met een bijzonder talent.

Wat betreft de recensent, is televisierecensent het laagste wat je kunt zijn
Er bestaat waarschijnlijk geen enkele andere bezigheid die minder talent, inspanning, intellect en inzicht verlangt dan televisiekijken en er een kritische mening over vormen. Natuurlijk weet de televisierecensent ook wel dat hij een clowntje is voor de bühne, dankbaar dat hij er geld mee mag verdienen. Hij schrijft ter vermaak voor het ja-knikkende gepeupel en is zich bewust van die rol. En een van de opvallendste clowntjes is Angela de Jong. Sinds jaar en dag schrijft zij in het Algemeen Dagblad stukjes in haar rubriek Angela kijkt tv. Ja zo eenvoudig als het klinkt, zo eenvoudig is het ook.

Angela kijkt tv en schrijft haar mening op
Angela kijkt naar boeren en vindt er iets van. Angela kijkt naar bakkers en vindt er iets van. Angela kijkt naar entertainers en vindt er iets van. Angela kijkt altijd naar goed bekeken, heel slecht bekeken of op zijn minst programma’s met veel publiciteit, waar gegarandeerd vele anderen ook iets van vinden en zichzelf teruglezen bij Angela. Geen diepzinnige analyses of literaire recensies, maar gewoon doorsnee populisme en volksvermaak. Een beetje stoken, lekker kritisch, af en toe de vinger op de zere plek leggen en dat is het. Tv-kijken en er iets van vinden.

En dan is het hoogst haalbare op enig moment gezag hebben in hetgeen je schrijft. En dat is Angela overkomen. De juiste rubriek met de juiste toon in het juiste tijdperk, en daarom belangrijk worden. En toen ging het mis. In plaats van dat gezag te verdiepen, ging Angela in zichzelf geloven en verruilde ze haar clownspakje voor een mantelpak. Ze werd de Sainte-Beuve die ook een A la recherche du temps perdu wil schrijven.

Want in plaats van afstand te bewaren, zakelijk en professioneel te blijven, hield Angela het niet meer bij alleen televisiekijken, maar is Angela zelf een onderdeel geworden van de televisie. Ze is zichzelf belangrijker gaan vinden dan het televisiewerk wat ze moet toelichten. En dat is voor een recensent een doodzonde. Angela bij De Wereld Draait Door, VI, De Slimste Mens, WNL, De Wereld Draait Door, Beau, VI, Jinek of als opvulling in het zoveelste Linda de Mol-vehikel Weet ik veel.

Angela zou als tv-criticus moeten walgen hier te figureren in een compleet uitgemolken formule met de belegen schijndiepte van ‘de weetjes’, het clichématige publiek wat er omheen is geflanst in het uitwisselbaar decor, en het allerergste, die vreselijk pijnlijke en geforceerde humor. Ja er is altijd wel wat ruimte voor een seksgrapje. Van de balzak van Johnny tot aan de vraag ‘waarom kreunt een Nederlander als hij klaarkomt’. Let er eens op. Of beter, vermijd het programma als de pest en lees een boek van Nietzsche als je wil ontdekken hoe slim je bent.

Een recensent die zijn vak serieus neemt, moet heel ver wegblijven bij deze formule televisie, al krijg je er geen stuiver voor. Ik wil stukken lezen van een onafhankelijke geest. Ik wil degene die voor mij als abonnee schrijft, niet zelf zien geilen en paraderen in dit soort en vele andere programma’s. In plaats van het beest te temmen, laat Angela zich er al te graag door likken. Het is moeilijk te begrijpen waarom zij haar gehele geloofwaardigheid op het spel zet en waarom dat überhaupt wordt toegestaan door haar werkgever. Je moet nooit iemand laten likken, daar waar schoongeveegd moet worden.

Het is alleen maar te verklaren vanuit het feit dat ze haar lezers als nog dommer beschouwt dan de vele programma’s die ze moet recenseren. ‘De lezers zullen het wel begrijpen, de lezers vinden mij geweldig slim, de lezers zien mij graag op televisie en houden van mijn kritiek en de lezers begrijpen vast wel dat mijn onafhankelijkheid niet in het geding is wanneer ik mijzelf uitleen aan commerciële pulp of meelach met Eva.’

Maar het is natuurlijk niet alleen minachting voor de kijker, het is ook Angela die kritisch moet zijn, maar geen enkele zelfkritiek meer heeft of nog erger, is bezweken onder commerciële of narcistische belangen.

Toch is ze nog niet verloren en is er nog redding mogelijk. Ze kan zich op één manier onwaarschijnlijk verheffen en de hoogste onder de recensenten worden. En dat is de onthulling dat dit alles slechts een sociaal-experiment was. Angela deed dit niet voor zichzelf nee, het oprechte geveins was voor een hoger doel. Het valse lachen bij Linda voor de hogere zaak. Het pregnante narcisme ironie.

Alleen door zelf onderdeel van het wereldje te worden, is er werkelijk kritisch over te schrijven. Ja, Angela onthult ons straks dat ze geproefd heeft van het valse theater en de platte bijbehorende roem! Om zich er vervolgens voorgoed van terug te trekken, er van te kotsen en dit allemaal als geloofwaardiger dan ooit aan het papier en de lezers toe te vertrouwen.

De recensent was dood, leve de recensent! 

Laat een antwoord achter aan Catharina Ooms Cancel reply


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.


Sid Lukkassen

5 jaar ago

Oh dit is zo geweldig. Ik ken die Angela niet, Ik ken haar rubriek niet, Ik ken geen van de programma’s die ze recenseert. Maar dit artikel is zo kostelijk, het stapelt briljante zin op briljante zin, het is voor de eeuwigheid!

Angela de Tong

4 jaar ago

Leuk artikel.
Denk dat je dit ook leuk zult vinden.
https://angelazeikt.wordpress.com/2020/01/07/angela-leest-angela/

Stephan Wetzels

4 jaar ago

Het probleem zit in twee dingen. Ten eerste dat haar werkgever die omdat Angela een klikkoe is zijn eigen principes niet serieus neemt en een ridicule verdediging voert, en ten tweede dat in deze domme wereld überhaupt niks er toe doet en Angela daardoor juist groter wordt dan ze is. Je doet er niks tegen. Al moet mij van het hart dat er nog een onbegrijpelijker onbenul bij het AD haar infantiele eenzijdige wereldvisie mag ontvouwen en dat is Nynke de Jong. Als ik dan moet kiezen met het mes op de keel, dan nog liever de narcist Angela dan de permanente belediging aan iedereen die kan schrijven, Nynke.

Catharina Ooms

4 jaar ago

Dit artikel is geschreven door iemand die zich boven alles en iedereen verheven voelt.
Net als dat je van die zogenaamde intellectuelen niet mag lachen om Andre van Duin?
Ik lees alle kunstrecensies in het NRC, Volkskrant en Parool maar met net zoveel plezier de recensies van Angela de Jong over televisie. Waarom mag dat niet, waarom plat en dom? Mag iedereen dat zelf beslissen ajb.
Bij DWDD, een programma waar ik altijd met plezier naar keek, opperde Mathijs eens van dat er een talkshow zou moeten zijn voor de gewone mens, gepresenteerd door Frans Bauer, heel gênant net als dit artikel.

Jasper Beerthuis

3 jaar ago

Dit is helemaal waar, Angela de Jong heeft totaal gefaald vanaf het moment dat zij zelf in al haar ijdelheid in beeld verscheen. Ze werd daarna ook door programmamakers gevraagd om als gast te verschijnen, hierdoor liepen ze een kritische recensie mis. Beau ging zelfs fysiek voor haar door de knieën in zijn eerste latenightshow. Ze heeft net als ik filmwetenschappen gestudeerd. Maar dat heeft haar inhoudelijk zeer weinig gebracht. Dit soort mensen zijn de kakkerlakken van de Nederlandse televisie.

Fred de Veld

3 jaar ago

Goh en ik altijd maar denken dat ik de enige was die last krijgt: van spontane braakneigingen tot een volledig verstoorde peristaltische infrastructuur, bij het lezen van -, zien en het aanhoren van A de J, Zij heeft zichzelf tot een soort van media-messias verklaart en door alle omroepschijtluizen wordt ze ook nog eens als zodanig op een voetstuk geplaatst, met de achterliggende gedachte dat ze de programma’s waar haar eigen optredens onderdeel van uitmaken natuurlijk door haar niet met de grond gelijk worden gemaakt. Zo bang als ze in omroepland voor hun eigen hachje zijn, met natuurlijk het Buckler-effect van Youp in het achterhoofd. Paaien dat mens, lik( e) waar ze gelik(e)t wil worden of anders…..

Anoniem

3 jaar ago

Vandaag vernam ik op nu.nl dat Angela de Jong weer eens iemand door het slijk gehaald heeft……. in één woord…SUPER IRRITANT

Jan Musters

3 jaar ago

Wat een wetenschappelijke brei. Angela is wel goed op de hoogte van allerlei rond tv programma,’ s; horf ik al die gasten niet te bellen of hun interviews te lezen, kan ik lekker tekenen op straat en nu mijn afstandsbediening zoek is een,,::’s avonds ook nog en met mijn culturele bagage kan ik heel goed toe zonder alles te weten en ‘s avonds nog later leef ik me uit in sexuele fantasieën en ja ook met eigen tekeningen , waarmee ik de wat plattere porno opvijzrl bij ontstentenis van de aanwezigheid van een nette, doch warmbloedige dame.

Jan Musters

3 jaar ago

Wat een onnodig geblaaskaak, sngella schrijft zo over tv, dat ik al niet meer hoeft te kijken en schrijven over Saint beige of zo eilnog niet zeggen dat je er ook 3een bent met die fantastische we we er er ld ga ije bv over iets nuttigs owinden

Vera Van der Hulst-Gieske

2 jaar ago

Angela is een kreng. Ze smult van andermans leed. Bah wat een akelig mens is dat! Ik geef Linda groot gelijk in haar mening over Angela.

Anoniem

2 jaar ago

Angela de Jong is niet aardig. Ze haat reclames over dieren en geeft dan negatief commentaar. Waarom zoekt ze geen baan in plaats op alles en iedereen commentaar te leveren. Dat kan ik ook.Flauwekul dat ze daar haar geld mee verdient. Dat ze zelfs op reclames commentaar geeft. Belachelijk.Met vriendelijke groet

Arie Vuyk

2 jaar ago

Sainte Beuve stierf in 1869, nog voordat Proust geboren werd. Hoe kon hij dan verlangen Op zoek naar de verloren tijd te schrijven?

Stephan Wetzels

2 jaar ago

Dat is een detail ver buiten de strekking van het artikel, maar excellent opgemerkt. Mijn stukken worden dus met zorg gelezen! Er staat echter: ‘Ze werd de Sainte-Beuve die ook een A la recherche du temps perdu wil schrijven.’ Met de nadruk op “een”, in de zin van: hij zou zoiets wel gewild hebben. Zoals u wellicht ook weet heeft de Sainte-Beuve zijn hele leven lang feitelijk achter de grote literaire meesters aangehobbeld om ze vaak vanuit afgunst te misprijzen en was het zijn wens om ook zelf literair door te breken. De koppeling die ik vervolgens heb gemaakt heeft betrekking op het werk van Proust: Contre Sainte-Beuve. Zoals u wellicht ook bekend heeft Proust een stevig schotschrift geschreven tegen de literair criticus, waarin in alle opzichten zijn mislukte pogingen een echte schrijver te worden benoemd zijn evenals zijn bedenkelijke vormen van kritiek leveren op de grote meesters van zijn dagen.

Anoniem

2 jaar ago

Dank! Grappig dat een polemiek betreffende Angela de Jong bij Sainte – Beuve uitkomt. Overigens is zijn werk opgenomen in de reeks La Pléiade, dus hij heeft de hoogste top bereikt. Hoewel dat betrekkelijk is: ik vertaalde van Proust Jean Santeuil naar het Nederlands ( let wel, als amateur. Ik ben een Proustliefhebber / kenner en was het er niet mee eens dat Jean Santeuil, immers brontekst voor Op zoek naar de verloren tijd, niet in het Nederlands verkrijgbaar was ) en dat is een draak van een boek. Toch is ook die draak opgenomen in La Pléiade. Over verloren tijd gesproken: Hoeveel tijd zal Angela de Jong verloren hebben met kijken naar de beeldbuis? Dank voor uw website! Ga zo door!

eltien wijngaard

4 weken ago

Gut ja, dat kan ook
dat iemand even iets over het hoofd ziet.
Het deed mij denken aan het polemieken van reageerders op artikelen in de Scheveningsche courant.
Geen idee of de courant nog bestaat.
Succes met alles, ik ga een deurtje verder.
Groet uit Zuidlaren.

Anoniem

1 jaar ago

Atizapán de Zaragoza
Lomas Lindas II Sección
Av. Oceano Pacifico Nr. 55
Edo. de Mexico, Mexico
Dinsdag 6 December 2022

Dag Angela,
Dinsdagavond, zoals elke avond, keek ik Op1 en toen ik jou hoorde vertellen wat Kerstmis voor jou betekent schrok ik! Is Kerstmis niet het verhaal van een dakloze timmerman en zijn zwangere vrouw die onderdak zochten in Bethlehem?
Hoever zijn wij verwijderd van deze gedachte? In Mexico hebben wij nog de traditie die “posadas” wordt genoemd. Het is de gewoonte om buren, en liefst ook armen, uit te nodigen in jouw huis en hen een maaltijd te serveren.
“Elk van de negen dagen van de posadas vertegenwoordigt een waarde zoals nederigheid, standvastigheid, onthechting, naastenliefde, vertrouwen, rechtvaardigheid, zuiverheid, vreugde en vrijgevigheid.”
Dat zie ik niet meer terug in Nederland of in de VS. Feesten, uitgeven, dat is Kerstmis in Nederland!
Misschien is het geen slecht idee om terug te keren naar de werkelijke waarden van Kerstmis, zeker nu zovelen hulp nodig hebben om de energierekening te betalen en boodschappen te doen bij AH. De regering springt behoorlijk bij, maar wij moeten vooral in deze dagen, de ogen open houden voor hen die buiten de regelingen vallen en ondanks de overheid onderdak en voedsel nodig hebben.

Vriendelijke groet.
Chris Soeters

Sjon Kleintjens

1 jaar ago

Wat een opluchting is dit artikel. Wat hebben we daar lang op moeten wachten. Vanavond was Hare Deskundigheid weer op TV. Wat had ik nog graag gezien dat Sanne haar de spiegel (der Wijsheid?) had voorgehouden.

Eltien Wijngaard

4 weken ago

Stephan,
Dit verhaal snap ik.
Het was even zoeken naar welke kant je op wilde…
Opbouwende kritiek een zoektocht naar de waarheid met opgetrokken wenkbrauwen.

Was het kritische zoek?
Had ik dan toch het juiste gevoel naar Angela toe.
Zit haar giftige Angel er nog steeds in?

Laat maar lekker gaan
Ik sla haar en haar kritiek toch over.
Vr groet
L-10

Abonneren


 

Verschenen

Copyright 2024 Stephan Wetzels © All Rights on Texts Reserved.
Bezoek aan dit persoonlijke archief is gehouden aan de voorwaarden te vinden onder "Over deze website"